Kardanadam’ı affedecek kadar zaman geçmişti galiba. Çok
bekledikten sonra ‘iyiyim sen?’ dedim. İyiydim de zaten. O da iyiymiş. Aman ne
güzel bunları karşılıklı olarak bilmek. Göt kafalı…
‘Peki’ dedim, aklımdan siktir olup gitsin diye. Beynimde
hacim kaplamasını bile istemiyorum aslında. Ayrıldığımızdan beri, daha doğrusu
ayrıldıktan sonra benim ona bir hafta aralıksız küfür etmemden bu yana görüşmemiş
ve konuşmamıştık. Anlatacak bir şeyleri varmış herhalde ki yazmış bana kaç
aydan sonra. Çok kafa yormamıştım o dakikalarda içeriği hakkında bu konunun. ‘Kızgın
mısın hala?’ dedi bana. “Yok canım ne kızgın olcam, götüme mi takçam seni ohoo
senden sonra neler neler (hiçbir kimse) geldi geçti, hey yavrum hey ben dert
tutacak insan mıyım lan seni” demenin çok daha anlamsız halinde olsa da bunu
ruh halimde hissederek ve aslında bu kelimelerden birini bile içinde
barındırmayan sıradan bir diyalog sürdürdüm. Konuştuk baya, ayrıldıktan sonra olanları…
Dehşete düştüm.
Allah’ım vur dedik öldürdün yeminle, çocuğa ne kadar lanet
yağdırdıysam sanki bir şeyler hayatında ters gitmek için programlanmış benden
ayrıldıktan sonra. Babası ölmüş KardanAdam’ın. İçim parçalandı. O anlarda
yaşadığım vicdan azabını anlatamam. Sanki benim yüzümden olmuş gibi nerdeyse
karakola teslim olacaktım. Babasından sonra annesi de kemoterapiye başlamış.
Kendimi suçlu hissetmem için gerekenden fazlası var hikayesinde. Bir de sınıfta
kalmış bu mal, hadi bu benim yüzümden olamaz, geri zekalıydı zaten. Yelkenleri
suya indirdim zaten. Neyine atar yapayım daha. Çok üzüldüm. Bir daha kimseye lanet
yağdırıp beddua etmicem. Ben ona öl, geber pisik demiştim, ailesi ve etrafı
için bir şey dilemedim. Yeni sevgilileri için dilemiş olabilirim biraz ama yine
de böyle bir şey başına geldiği için vicdanımı rahatsız edecek kadar kötü
dileğim vardı şahsı hakkında.
Arkadaşız şimdi. Hiç sevişmemiş, hiç seks yapmamış, hiç yan
yana yürürken onu kendime yakıştırmamış gibiyim. Sanki hiç canımı yakmamış olan
biri gibi günaydınlaşıyoruz arada. Kendisi de çok rahatsızmış ben kırmış
olmaktan o yüzden yazmış bana bir de. Acıma acınacak hale gelirsin derler ya,
çok doğru bir sözmüş amk. Ben ona gerekli cümleleri sarfeder ağzına sıçardım
da, olay örgüsüne yakışık almaz bir durum olurdu. Bir erkeği mezarlığımdan
çıkardım o gün. Onun Kardanadam olacağı hiç aklıma gelmezdi. Nefret etmedikten
sonra eski sevgili olmanın bir anlamı da yok hani. Umarım mal hayatına yeni
başlangıçlar atmak için iyi bir nokta olur da bu, götten herifin düzgünleşmiş
halini de görürüm. Kırmış kalbimi, ama birini olduğu gibi kabullenip İlhan
Şeşen şarkılarındaki gibi olmak güzel bir şey aslında. Bilmem belki hep yanlıştı
duruşum. Belki affetseydim, daha çok severdim seveceklerimi. Büyüyorum lan
galiba, bu iş gittikçe sıkıcı bir hale gelmeye başladı bile.